Botox – Nadpotliwość

Wskazania do zabiegu • nadpotliwość pach, dłoni, stóp lub twarzy Jak przygotować się do zabiegu Zabieg leczenia nadpotliwości poprzedza wnikliwa konsultacja z lekarzem. W trakcie tej konsultacji wykonany zostaje test Minora, czyli dana okolica zostaje posmarowana jodyną a następnie posypana skrobią. Miejsca objęte nadpotliwością, w które zostanie wprowadzona toksyna botulinowa zabarwiają się na czarno. Dzięki temu produkt nie jest podawany tam, gdzie nie jest potrzebny. Przebieg zabiegu Zabieg na okolicę twarzy wykonuje się bez znieczulenia. W przypadku pach nakładany jest znieczulający krem Emla, natomiast ostrzyknięcie stóp i dłoni wymaga znieczulenia nasiękowego (lidokainą). Lekarz za pomocą strzykawki wprowadza roztwór toksyny botulinowej typu A w zaznaczone w teście Minora miejsca. Zazwyczaj nakłucia wykonuje się w 1 cm odstępach. Efekt leczenia nadpotliwości można zobaczyć zazwyczaj po tygodniu od zabiegu. Wydzielanie potu w okolicy zabiegowej zmniejsza się o koło 87%. Efekt utrzymuje się zwykle 3-8 miesięcy, a po jego zniknięciu można zabieg powtórzyć Przeciwwskazania a) bezwzględne:  zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona)  nadwrażliwość na składniki preparatu (albuminy ludzkie)  stosowanie następujących leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia:  aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.)  aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina)  D-penicylamina (Cuprenil)  cyklosporyna  tubokuraryna, pankuronium, galamina  sukcynylocholina  linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna  miejscowe infekcje skóry  ciąża, okres laktacji b) względne:  zaburzenia krzepnięcia  stosowanie leków antykoagulacyjnych (np. aspiryna)